De Vrouw van Taal, dat ben ik: Eline Wester.
Ik adem, (be)leef en ben van taal. Natuurlijk niet echt, maar zo zou je het kunnen zeggen. Ik groeide op in een dorpje binnen de West-Friese omringdijk. Er gebeurde niet veel. Af en toe loeide er een koe, soms kon je een schaap horen blaten of raasde er een storm over de weilanden. Maar dat was het dan wel.
Geboren: Opmeer, 20 juni 1987
Het ijs breken: Rutger Kopland, Acda en de Munnik, Kafka, (beginzinnen van) romans, kamperen, wielrennen, zwemmen, Berlijn, Nijmegen, katten of natuurlijk: een woordgrap.
Top 5: Het proces, Nooit meer slapen, To kill a mockingbird, De walgvogel en Joe Speedboot.
Blij maken: geef mij koffie, koffie en niets anders dan koffie.
Grootste taalergernis: ‘Ik ben me portemonnee vergeten.’ Dit kan de beste overkomen, maar zeg / schrijf het dan in ieder geval netjes.
Kennismaken? Leuk! Neem Contact op.
Gelukkig vond ik mijn redding in de plaatselijke bibliotheek. Zodra ik kon lezen, was ik er niet meer weg te slaan. Ik vertrok elke week met een flinke stapel boeken onder de snelbinders weer naar huis. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik die hele bibliotheek heb verslonden. Zo erg, dat de bibliothecaris 25 jaar later in de wachtkamer bij de dokter nog aan mijn moeder vraagt hoe het met mij gaat. Nou, dan weet je het wel! Het begon met de boekjes over Wipneus en Pim en het eindigde bij het serieuzere werk. Ik las alsof mijn leven ervan afhing. Dat was natuurlijk niet zo, maar zo groeide wel mijn liefde voor verhalen, vertellen en taal.
Logisch was het dan ook dat ik Nederlandse Taal en Cultuur in Nijmegen ging studeren. Tijdens mijn studie las ik nog veel meer, nam ik plaats in verschillende redacties, gaf ik feedback op teksten van anderen en zette de puntjes op de i van teksten van studiegenoten en vrienden en vriendinnen. Ik begon ook aardig de Hermelien Griffel uit te hangen en mensen onverbeterlijk te verbeteren. Ja, ook op feestjes. Daarnaast schreef ik zelf ook talloze artikelen, blogs over mijn belevenissen in Berlijn, gedichten, essays en verhalen.
Na mijn afstuderen werkte ik enkele jaren als technisch schrijver bij verschillende bedrijven, waar ik al snel uitgroeide tot de taalvraagbaak en taalpurist (maar dan wel een gezellige) van de afdeling. In 2019 besloot ik dat het, net als Wipneus en Pim in de boekjes van vroeger, tijd was voor een nieuw avontuur. Ik werd De Vrouw van Taal (dit was ik natuurlijk altijd al, maar nu werd ik het écht!)
Ik help jou als freelance tekstschrijver en corrector om het beste uit jouw tekst te halen. Ik corrigeer teksten, redigeer ze grondig en ik klim met veel liefde voor jou in de pen.
Wil jij weten wat ik voor jou kan betekenen? Kijk dan eens bij Teksten schrijven of Tekstcorrectie.